Thursday, December 22, 2011

Ezel onder de kerstboom

Zo'n dertig mensen, waarvan de helft kinderen, verzamelden op 21 december in het stalgedeelte van een oude boerenhoeve op een halve kilometer van ons huis. Dik stro op de vloer, rijke kerstdecoratie, een hand-draaiorgeltje, lange tafels met door de deelnemers zelf gebakken lekkers, warme chocolademelk, cider, en een show voor de kinderen met in de hoofdrol Nournours de slimme ezel. Want bij Kerstmis hoort een stalletje met de trouwste vriend van de mens.

Nournours vormt een komisch duo met zijn baas Mathieu, de regionale paardenfluisteraar, acrobatisch ruiter en paardentandarts. Hij heeft er lol in om publiek te amuseren. Hij laat zich, ruggelings in het stro liggend, door Mathieu 'reanimeren' en als ligbank gebruiken, laat zijn baas op zijn rug staan terwijl die zich aan zijn lange oren vasthoudt en doet of hij op een motorfiets rijdt. Dat soort dingen. En dat binnen, op een “piste” van enkele vierkante meters.

De kinderen, uitgedost met kerstmutsen, waren verrukt. Na de voorstelling ging het leidsel los en mengde de ezel zich doodgemoedereerd en totaal los onder het publiek, voor een aai hier en een zandtaartkoekje daar. Hij ging niet aan tafel zitten voor een biertje, al kan-ie dat wel als onderdeel van een andere voorstelling van paarden- en ezelcircus Les Hipponautes.



Ik denk dat sommige van de kids die op 21 december bij die kerststal-voorstelling van de Ezel met Gebruiksaanwijzing waren, geen spelcomputer of ander elektronisch gadget onder de boom willen hebben. “Un Nournours, Papa !” En dan bedoelen die Franse kinderen daar geen teddybeer mee.

No comments:

Post a Comment