Robo-brandweer

Stel, je bent baas van een kerncentrale.  Zeg ergens aan de kust van een eiland dat regelmatig geplaagd wordt door stevige aardbevingen.  Af en toe een vloedgolfje.  Ken net, weet u wel. 
Op een dag laat de planeet een boer en wordt je centrale wat extra opgeschud.  OK, procedure, de reactoren schakelen uit, geen stroom; daar heb je dieselgeneratoren voor, pokke pokke pokke, alles draait lekker door, hier en daar is er een buis wat verbogen of zit een klep wat vast.  Maar in grote lijnen is alles onder controle.
Komt er een vloedgolf die je centrale vier meter diep onder water zet, en je dieselgeneratoren geven de geest.  Een paar uur later ook de batterijen, enzovoorts, enzovoorts.  Het wordt wat heet onder de voeten.

Welke nummers zou je als kerncentrale-baas in je telefoon geprogrammeerd hebben?  De brandweer?  De politie?  Het leger?  Je minister van energiezaken?

Tipje voor elke kerncentralemanager: +33 (0) 2 47 98 65 00 .

Groupe INTRA.  Oftewel 'Groupe d'INTervention Robotique sur Accidents nucleaire'.

Dat zijn jongens met een legertje grote en kleine robots die speciaal zijn gebouwd om in plaats van mensen de helse stralingsomgeving van een smeltende kerncentrale binnen te gaan en daar nuttige dingen te doen, zoals kleppen open- en dichtdraaien, apparatuur gaande houden, een slang met koelwater naar een reactor of brandstofstaaf-zwembad trekken.  De grotere robots kunnen puin weggraven en bulldozeren.  Allemaal apparatuur die speciaal is 'gehard' tegen intensieve straling en die op afstand wordt bestuurd vanuit NBC-beschermde mobiele commandovoertuigen.

Die interventiegroep is binnen een uur oproepbaar en kan op volle sterkte uitrukken binnen 24 uur.  En dat telefoonnummer staat gewoon op hun WEBSITE. 

INTRA bestaat al sinds 1988, toen ze werd opgericht door Electricité de France, CEA en COGEMA  (de uitbaters van de 58 kernreactoren in Frankrijk), en Areva, de bouwers van kerncentrales.  Na de ramp in Tsjernobyl was maar al te duidelijk dat er een andere oplossing moest worden gevonden dan mensen op zelfmoordmissies een open kerncentrale in te sturen.

Blijkbaar heeft EDFal vrij snel nadat duidelijk werd dat er in de Japanse centrale(s) grote problemen waren, aangeboden de robots van INTRA en hun 'piloten' te sturen.  Op dat aanbod kwam geen antwoord uit Japan.  Pas op 17 maart stuurde het internationaal atoomenergie-agentschap een vragenlijst naar alle 'nucleaire' landen met het verzoek om aan te geven of ze soms speciale middelen bezaten, zoals robots, waarmee in de kwakkelende centrale zou kunnen worden ingegrepen.  En of ze dan wilden aangeven op welke termijn die spullen beschikbaar zouden kunnen zijn...

Je kunt de Franse kernenergie-industrie van veel dingen beschuldigen: te weinig transparantie, allerlei gelobby achter gesloten deuren, arrogantie... Maar ze nemen hun vak wel serieus.  INTRA is gevestigd op de locatie van een voormalige kerncentrale zodat ze in reële omstandigheden kunnen oefenen en hun ontwerpen verbeteren.  De 'kernploeg' en de meeste 'robotpiloten' kunnen binnen een uur op de basis zijn, ze hebben altijd vliegvervoer standby staan.

Ik suggereer nummer drie van de verkorte-nummerlijst op het mobieltje voor iedereen die in een kerncentrale werkt.  1: brandweer.  2: ambulance.  3: INTRA.